قول دادم به خودم غصه تراشی نکنم . . .

قول دادم به خودم غصه تراشی نکنم
فکر این را که تو باشی و نباشی نکنم
فکر این را که تو هر روز بیایی سر ظهر
روی گلدان دلم آب بپاشی نکنم!

حوض این خاطره را گرچه پر از گِل شده است
قول دادم به خودم بعد تو کاشی نکنم!
من پر از زخم جگرسوزم و باید بروم
که تو را اینهمه درگیر حواشی نکنم

امشب افسوس نشد بر سر قولم باشم
نشد از فاصله ها غصه تراشی نکنم
گر تفنگی برسانند به من، نامردم
تا سحر مغز خودم را متلاشی نکنم!

زهرا شعبانی

ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻨﺪ ﻧﻔﺴﻬﺎﯼ ﮐﺴﯽ هست که نیست . . .

نفسم بند نفسهای کسی هست که نیست

بی گمان در دل من جای کسی هست که نیست . . .

غرق رویای خودش پشت همین پنجره ها

شاعری محو تماشای کسی هست که نیست . . .

درخیالم وسط شعر کسی هست که هست

شعر آبستن رویای کسی هست که نیست . . .

کوچه درکوچه به دستان توعادت میکرد

شهری ازخاطره منهای کسی هست که نیست . . .

مثل هرروز نشستم سرمیزی که فقط

خستگی های منوچای کسی هست که نیست . . .

زیر باران دو نفر, کوچه، به هم خیره شدن

مرگ این خاطره ها پای کسی هست که نیست . . .

احسان کمال

دوستدار شما ...

آرتین . . . Artin